“Ik laat mijn ouders los van het gevoel dat ze mij hebben teleurgesteld.
Ik bevrijd mijn kinderen van de behoefte om trots naar mij te brengen; dat ze hun eigen weg naar hun hart mogen schrijven, dat fluistert de hele tijd in hun oren.
Ik bevrijd mijn partner van de verplichting om mezelf compleet te maken. Ik kom niets tekort, ik leer met alle wezens, de hele tijd.
Ik dank mijn grootouders en voorouders die zich hebben verzameld zodat ik vandaag het leven kan inademen. Ik laat ze los van mislukkingen uit het verleden en onvervulde verlangens, bewust dat ze hun uiterste best hebben gedaan om hun situaties op te lossen binnen het bewustzijn dat ze op dat moment hadden. Ik eer je, ik hou van je en ik herken je als onschuldig.
Ik ben transparant voor je ogen, dus ze weten dat ik niets anders verberg of schuldig ben dan trouw te zijn aan mezelf en aan mijn bestaan, dat wandelen met de wijsheid van het hart, ik besef dat ik mijn levensdoel vervul, gratis van onzichtbare en zichtbare familieloyaliteit die mijn vrede en geluk kunnen verstoren, die mijn enige verantwoordelijkheden zijn.
Ik doe afstand van de rol van redder, van iemand zijn die de verwachtingen van anderen verenigt of waarmaakt.
Leren door, en alleen door, LIEFDE, ik zegen mijn essentie, mijn manier van uiten, ook al begrijpt iemand me misschien niet.
Ik begrijp mezelf omdat ik alleen mijn geschiedenis heb geleefd en ervaren; omdat ik mezelf ken, ik weet wie ik ben, wat ik voel, wat ik doe en waarom ik het doe.
Ik respecteer en keur mezelf goed.
Ik eer de Goddelijkheid in mij en in jou.
We zijn vrij.”
(Deze eeuwenoude zegening is gecreëerd in de Nahuatl-taal, gesproken in Mexico. Het gaat om vergeving, genegenheid, onthechting en bevrijding).
kunstenaar: Karen Noles
Geef een antwoord