Ken je dat?
Je bevindt je in een situatie, bijv. je bent met vriendinnen of je partner iets aan het plannen of ondernemen, en je merkt dat je iets anders wil en intussen als vanzelf je schikt naar die ander(en)?
Je denkt aan te voelen dat je jouw plek mag innemen. Je twijfelt of je dat zou moeten doen, je voelt je er onzeker over, want je vindt het belangrijk dat anderen het naar hun zin hebben en bent erop afgestemd om dat vooral te faciliteren. En toch word je opeens overspoeld door het gevoel dat je je plek kunt innemen en je voelt opnieuw die twijfel. Je had je enorm erop verheugd en nu ervaar je dat dit event waar je naar uitgekeken hebt een bron van stress voor je is. Je hoofd staat ‘AAN’ en draait overuren, je voelt een onbehaaglijk gevoel in je lijf en je ervaart een soort van angst. Je kunt het niet van je afschudden, je blijft erin hangen en je raakt dit nare onbestemde gevoel niet kwijt.
Mogelijk ben je er dag en nacht mee bezig, of ‘verman’ je jezelf tot ‘doorgaan’ of ‘ach laat maar’ en intussen belemmert het je eigenlijk in je hele doen en laten, zowel werk als privé. Je raakt er steeds vermoeider van en je kunt er zelfs ziek van worden. Tijd om ’s hier goed bij stil te staan, want het kan ook anders.
Hoe laat je de belemmering weer los? Hoe ervaar je weer vrijheid?
Jezelf wegcijferen: het gaat vanzelf – je wilt het niet – je doet het toch – automatisch.
Als eerste stap om je eigen plek in te nemen, is je bewust worden dat je het doet! Toegeven, toelaten of (h)erkenen aan jezelf. Ha, logisch denk je dan…ja dat is ook zo, en toch jezelf wegcijferen of ook wel jezelf afwijzen is een subtiel fenomeen, waarvoor die bewustwording wezenlijk is. Je kunt het herkennen aan dat je boos of verdrietig bent en van de ander een beweging verwacht. En het woord ‘verwacht’, bevat ‘wacht’, en dat kan lang duren….Waarom? Die ander heeft vaak niet in de gaten wat er in je omgaat, simpelweg omdat ie gewend is dat jij doet, wat je doet: voor die ander zorgen of die ander de ruimte laten.
Hoe herken je dat dan, dat je het doet?
Je kent het waarschijnlijk wel, je hebt verwachtingen en keer op keer wordt je teleurgesteld, voel je boosheid opkomen en/ of verdriet en daarna voel je je schuldig, waardoor je opnieuw besluit om dat vooral dan maar niet meer te verwachten! En zo cijfer je jezelf steeds maar weer weg in de hoop die nare gevoelens kwijt te raken.
Ga terug en denk aan die keer dat je bepaalde verwachtingen had. Kun je het gevoel oproepen van toen op het moment dat die verwachtingen niet uitkwamen. Wat voel(de) je opkomen, boosheid, verdriet, teleurstelling of schuldig voelen?
Schrijf het ’s voor jezelf uit en op, wat er toen gebeurde, welke emoties je hebt ervaren en wat je in je lichaam voelde. Had je een knoop in je maag, spanning op je middenrif, knellend gevoel in je been of arm, hoofdpijn of liepen de tranen over je wangen? Nu terugkijkend ervaar je dit mogelijk minder intens, dat is normaal. Deze gevoelens en lichamelijke klachten – hoe klein dan ook – zijn richtingaanwijzers. Het is er om je te helpen herinneren dat het vanuit jouw eigen kern mag en helpt je kiezen, het anders te doen.
De subtiliteit van emoties: van je situatie ‘voeden’ (ego), naar je situatie ‘doorvoelen’ (hart)
De 2e stap is dus doorvoelen: in onze huidige samenleving zijn emoties zoals teleurstelling, boosheid, verdriet, onmacht of schuldig voelen, vaak niet welkom en worden daarom weggestopt. Doordat je ze wegstopt, komen ze op een moment waarop het niet uitkomt, boven. Het gaat vanzelf. Dit vindt vaak zijn oorsprong vanuit je opvoeding of ingrijpende gebeurtenissen eerder, waardoor je vooral geleerd hebt ‘sterk te zijn’ en je af te sluiten voor dat wat raakt. Uitspraken zoals ‘doe maar normaal’ of ’stel je niet aan’, horen hierbij.
Wat hoorde jij vroeger, wanneer je uiting gaf aan je emotie? Of wat is er op emotioneel vlak gebeurd, waardoor je je bent gaan afsluiten?
Resultaat: het wegstoppen van emoties uit zich op een andere manier, meestal door een (vage pijnlijke) lichamelijke klacht. Je brein blijft ermee bezig en er over denken (je blijft ‘AAN’ staan) en je blijft erin hangen. Hier zit de ingang om me jezelf te verbinden en uit de zelfafwijzing, het wegcijferen of je patroon te stappen. Dus dat wat je doet – tranen over je wangen, knoop in je maag, dichtgeknepen keel of spanning in je lijf – ga je gebruiken als ingang en je gaat het doorvoelen. En doorvoelen is nou net wat nodig is om verandering te brengen in bijvoorbeeld ‘van jezelf wegcijferen naar je plek innemen’. Te beginnen met ‘bij dat wat lastig is te blijven met je aandacht’.
De wegcijfercirkel in beeld
Stap 3: benoemen wat je voelt, brengt ruimte. Alles wat nodig is, lijkt simpel, toch een hele uitdaging, zeg ik ook uit eigen ervaring en ervaringen van anderen. Benoemen: ik voel boosheid, ik voel pijn of ik voel spanning, kan houvast bieden. Op die manier erken je dat wat is in dit moment en zo maak je de opening om het analyseren stop te zetten.
De wegcijfercirkel (download hier de pdf-versie als steun om te reflecteren of jezelf te herinneren)
Wanneer je boos bent (of een andere emotie voelt), ben je dan vooral boos op de ander? Verwacht je dat hij of zij het wel even oplost? Dat de ander ziet wat je nodig hebt, zonder woorden? De vraag hier is: Spreek je je dan ook uit op dat moment. Zeg je wat je dwars zit? Het uitspreken is vaak een hele uitdaging. Misschien heb je geen notie van wat je dan zou willen uitleggen of dat de emotie nog zo ontzettend diep zit, dat je er nog geen woorden voor hebt.
TIP: vraag hoe de ander de situatie ziet. Uit de reactie van de ander, zul je merken dat diegene er misschien heel anders tegen aankijkt of juist met hetzelfde zit. En dat kan beide natuurlijk al heel goed helpen. Het vertalen van dat wat je lichaam je vertelt, is niet makkelijk en niet altijd goed hoorbaar voor jezelf. Je doet dit al jaren op deze manier. Dus wees lief voor jezelf. Je kunt leren jezelf beter te begrijpen, de signalen te verstaan en daardoor meer en meer in verbinding met jezelf komen en je veilig voelen bij jezelf.
Je eigen lichaamstaal begrijpen als oplossing!
Stap 4 leer je eigen lichaamstaal kennen: Het feit dat je rondjes draait in je hoofd, keer op keer boosheid ervaart of die pijntjes in je lijf voelt, is vaak een onderkend aspect om zelf de vertaalslag te maken naar ‘je plek innemen’ en voor jezelf staan. Zie het als richtingaanwijzers met de vraag ‘wat laat dit mij zien?’ en ‘wat heb ik nodig?’.
Overtuigingen in ons denken, kunnen vaak hier tussen in staan, waardoor je die antwoorden niet kunt vinden, of misschien wel vindt en er niet helemaal in durft te geloven dat het ook anders kan! Gedachtes zijn geen feiten. Bewustwording van die overtuigingen is dan weer een richtingaanwijzer om te verbinden met je eigen kern: wat heb ik nodig? Hoe kan ik die overtuiging positief inzetten?
Daarom: krijg voeling met je eigen overtuigingen en onderliggende behoeftes. Zodra deze helder zijn, kun je ook ‘het wegcijferen en jezelf afwijzen’ ontrafelen. Op het moment dat behoeftes niet vervuld worden of erkend door jezelf, draait dat keer op keer uit op teleurstelling en allerlei vervelende emoties of pijntjes.
Denk ’s zo: “Ik heb vervelende emoties of pijntjes. Mmm, ze hebben dus een functie! Dat geeft me een breder perspectief en nieuwe mogelijkheden. Ga vanuit liefde voor jezelf je behoeftes en verlangens ontdekken, en ontdek hoe je daar trouw aan kunt zijn. Wat hierbij ondersteunt is de natuur, ontdoen van verplichtingen, jezelf vrij af geven, en/ of de stilte opzoeken door meditatie. Je kunt jezelf ook afvragen wat je vroeger als kind miste of waar je juist behoefte aan had? Wat vond je toen fijn?
Jezelf transformeren door zelfreflectie en bewustwording
Stap 5 sta stil, reflecteer, wordt bewust en transformeer: Dit is jouw route naar je kern van zijn en te leven vanuit behoeftes en verlangens die wezenlijk zijn voor jou. Het is het pad naar een vervuld en gelukkig leven. Stap voor stap, met geduld en liefde. Dat leidt je naar jouw inzicht ‘dit is wat ik doe: ik projecteerde mijn eigen gemis aan verbinding met mezelf op de ander’, en yes…..je hebt het geheim van wegcijferen ontrafelt en dat mag je loslaten in volledige overgave, zelfacceptatie en liefde…enjoy!
Merk je dat je het moeilijk vindt om je plek in te nemen? Dat je wel anders wil, en dat je dat nog niet goed lukt? In mijn coachpraktijk help ik regelmatig mensen die deze klachten hebben. Samen gaan we aan de slag, zodat je weer meer ontspannen bent en energieker. Dat je je dagelijkse activiteiten kunt uitvoeren zoals je dat zelf wil. Neem gerust eens contact met me op om hierover te praten.
Check ook ’s de agenda (beneden op de startpagina), en ontdek hoe mindfulness en heartfulness kunnen ondersteunen in het veranderen van deconstructieve gewoontepatronen of onprettige/ stressvolle situaties. Introductieworkshops worden doorgaans gepland. Laagdrempelig en toegankelijk voor iedereen. Reeds bekend met mindfulness, behoefte aan opfrissen of een volgende stap in je proces van bewustwording? Dan past de verdiepingsworkshop Mindfulness verdiepen en opfrissen. Deze staat ook op die pagina genoemd.
referentie “ik voel me lichter door de emotionele detox”
En voor andere referenties, check de links onderaan deze pagina.
En behoud je vakantiegevoel voor een langere periode. Herken je je in enthousiast en opgeladen weer kunnen gaan werken? Of heb je het gevoel dat dat wel meer had mogen zijn, dan dat je nu ervaart? Dan is dit zeker een interessante artikel om door te lezen, in beide gevallen dus erg bruikbaar.
Fijn die vakantie in het vizier, maar er ligt nog zo veel voordat ik kan gaan. Een getouwtrek tussen nu al op vakantie willen zijn en dat nog niet zijn, want het duurt nog een aantal dagen of weken. Toch wil je alvast ontsnappen….op het strand liggen, terrasje pikken, wandelen of iets ander leuks. Weg van die ballast aan werk dat nu nog moet gebeuren…. De tijd tot aan je vakantie kan ook leuk zijn, hoe? Lees even door!