– when you are willing to feel it, you can heal it –

Hoe emoties kleur geven aan ’t leven en verwijzen naar je innerlijk kompas

Het jaar 2023 begon al boeiend voor mij persoonlijk. Ik werd zelf al flink uitgedaagd in de 1e twee weken van dit nieuwe jaar. Ik neem je mee in een persoonlijke ervaring, waarin ik ook mijn manier van werken in coaching laat zien.

Vanuit de visie die ik met Pure You meedraag, is het:

“Practice what you preach”

Toewijding en inzet, of hardnekkig patroon?
Met veel passie en liefde, heb ik afgelopen jaar mijn expertise mindfulness mogen inbrengen bij een GGZ-instelling. Mijn bijdrage werd vanuit loon en erkenning door de deelnemers in de groepen gewaardeerd. Dat met name motiveerde mij om telkens te gaan op tijdstippen en dagen, die mij eigenlijk niet zo pasten.

Wat ik miste, was de aandacht voor mij als medewerker door een gesprek of dat we samen  ontwikkelpunten zouden vaststellen.

Ik spreek in de verledentijd, want het houdt op deze maand.
Want dat eerste wat er voor mij aan ontbrak, daar ging men volledig aan voorbij. Per e-mail kreeg ik het bericht: je contract wordt niet verlengd. De stop zelf neem ik niet persoonlijk, want er wordt gewoon bezuinigd. Prima.

Mijn inzicht: ik heb vooral zelf getrokken aan het kunnen werken voor deze instelling. Heel  mooi, dat het mocht ontstaan! Dat bepaalde zaken regelen en duidelijkheid krijgen over weer andere zaken moeizaam ging, dat nam ik voor lief.

Ik wilde dit zooo! graag, dat ik voorbij ging aan mijn signalen die mijn toewijding en inzet willen beschermen. Wat het wel bracht: ik mocht een hardnekkig patroon herkennen.

Dat patroon is voor mij:
hard werken en mezelf bewijzen in dat wat ik wil bereiken.

Tegelijkertijd past deze manier van werken (en dus dat patroon) niet bij mijn energiehuishouding.
Het mag voor mij veel meer ontstaan vanuit een diep vertrouwen dat de dingen die bedoeld zijn, zullen gebeuren.
Het mag veel meer naar me toekomen, zonder daar heel hard voor te werken.

Dit wordt ook vanuit Human Design, gekoppeld aan mijn geboortedatum, zo aangereikt. Het ‘hard werken voor iets’, is een typisch aangeleerd gedrag, om zo erkenning te krijgen.
Niets is zo vermoeiend als dit.

Heel waardevol dus: dit mocht ik ervan leren als mens!

Emoties (door)voelen als ingang voor eigen regie
Hoe merk je dat dan, zo’n patroon gestuurd gedrag, denk je misschien nu?

Een voorbeeld
Vooraf, bij aanvang en bij het regelen van mijn contract, was de taak aan mij om de werkgever er telkens aan te herinneren dat we nog e.e.a. mochten regelen.
Tevens stak ook mijn hoofdpijn meer op.
Dit zijn voor mij signalen die verwijzen naar ‘te veel van het goede’.

Dat ik te snel wil.
Te snel wat goed voor mij is,
En het kost me (te) veel energie.

Stap ik in de vertraging, dan zakt die hoofdpijn weer.
Zo mooi, eenvoudig en slim is het lijf in het communiceren van grenzen.

Grenzen en (eigen) waarde
Hiervan geleerd hebbende, merk ik steeds makkelijker mijn grens op en de bijbehorende emotie als woede of boosheid.

Ga ik dus te snel, dan hoopt die emotie zich op, als te veel energie in mijn hoofd.
Bij te snel gaan, stap ik namelijk uit mijn voelen.

Jaren terug werd mij de diagnose spanningshoofdpijn toegekend.
Logisch.
Er is (te veel) spanning.

Hierop werd mij anti-depressiva aangereikt.
Dat heb ik een jaar gedaan, daarna dacht ik wel dat alles opgelost zou zijn 😉
Niet dus!

Later, bij een 2e keer diezelfde diagnose, heb ik het anders gedaan.
Ik ben gaan ontdekken en op zelfonderzoek uit gegaan.

Hoe kan ik mijn spanningshoofdpijn regisseren i.p.v. onderdrukken met medicijnen.