Algemeen

Keuzes maken met de Feestdagen

29 november 2019 By Claudia Thiessen Reageer

Je kent het wel, het loopt tegen het einde van het jaar, en dan komen Sinterklaas en de Kerstman weer samen voorbij. Dat is een hele gezellige en knusse tijd van het jaar enerzijds, kleine en grote verrassingen in vorm van (schoen)kadootjes, samenzijn met je gezin en familie. Anderzijds zijn het de donkere dagen waardoor we als mens op zien tegen die duisternis. Heb je je al ’s afgevraagd waarom die kerstlampjes overal gezellig branden? Zowel binnen als buiten…ja hoor, ik doe ook mee, want het is voor mij juist om die donkere dagen op een voor mij meest fijne manier te kunnen beleven. Ook kan het juist moeilijk zijn om die dagen op een manier in te vullen zodat je jezelf daarin niet wegcijfert en ook kunt genieten. Hoe kun je het goed doen voor jezelf?

Fijne feestdagen

De essentie voorop: Deze dagen staan dus in het teken van feest vieren, samen zijn met familie, lekker eten en ook kadootjes, spelletjes etc. De betekenis van Kerst is misschien wat op de achtergrond verschoven, en vanuit verschillende religies kun je hier een bepaalde invulling aan geven. Hier wil ik met deze blog even vanaf blijven, simpelweg omdat het hier niet over gaat nu (al raakt het wel op licht in de duisternis brengen, ofwel daar waar je stress ervaart hoe kun je dan ont-stressen, dus is er zeker een parallel in te trekken ;-)). Waar het dan wel over gaat is dat het bij uitstek de dagen van gezelligheid mogen zijn, en vaak ook zijn. Gelukkig maar. En ook, het zijn dagen waarop wel veel stress kunnen ervaren: in de voorbereiding en op de dagen zelf. Zeker wanneer je het belangrijk vindt dat alles tot in de puntjes is verzorgd, origineel wil zijn, graag zorgt voor anderen of het ’s anders wil doen dan dat jij of je familie gewend is.

Hoe fijn zijn die dagen nou echt?

Jouw beleving: hoe ervaar je de aanloop naar die feestmaand? Gaat alles op rolletjes, of is het vinden van een datum en tijdstip alleen al een ware uitdaging, omdat iedereen natuurlijk rekening mag houden met de gezins- en familiesamenstellingen. Wat als je voelt dat het anders kan, omdat dit jouw waarheid betreft en een keuze is vanuit liefde voor jezelf en anderen. Stel je het dan toch voor? Of zet je jezelf dan toch aan de kant, en ga je voor de zogenaamde lieve vrede en doe je ‘water bij de wijn’?

Wel doen, mmm, ja dat roept vast en zeker commotie op. Poeh ja, dat was spannend en toch, oh zo raak, want het voelt kloppend! Niet doen, mmm, dat voelt mogelijk comfortabeler, omdat je het zo gewend bent. En wanneer je dat doet, het alsnog bekrompen voelt, krap, niet passend of je blijft twijfelen. Had het dan toch niet die andere keuze mogen zijn? Als je echt vanuit jezelf kiest, kan het inderdaad spannend zijn, alleen het verschil is wanneer dit echt voor jou klopt, je ook blijft staan wanneer anderen daar iets van vinden. Dus best de moeite waard, want het scheelt een pak aan stress en energie.

Wat bepaalt dat ze fijn zijn?

Jouw waarden: wat vind je belangrijk in deze feestelijke setting? Samenzijn, verbinding, traditie, liefde, plezier, om er een paar te noemen.

Welke waarden spelen voor jou bewust of onbewust een rol?

En bepaal je hiermee ook jouw keuze? Of kies je omdat het altijd zo was, of dat men dat van je verwacht?

Het verschil met dat laatste is, dat je waarschijnlijk met een onbestemd gevoel blijft zitten. Een onbestemd gevoel van verdriet of spijt, dat je jezelf voorbij gegaan bent. En intussen is het feest aan de gang en blijft dat knagen. Ja dat ken ik wel, als ik dit soort keuzes maak, blijft er toch iets ‘zitten’ en intussen weet ik dan: ik ontken een deel van mezelf en op die manier laat mijn lijf dat merken.

En, steeds vaker kiezen vanuit mijn waardes, maakt dat ik ook echt tevreden kan zijn en plezier kan ervaren in dit soort momenten. Betekent dit dan dat het altijd gaat zoals ik dat wil? Oh nee, verre van. Het wezenlijke verschil is dat wanneer ik mezelf laat horen en sta voor een keuze, dat het ok is, wanneer iemand anders daar niet in mee kan. Eerder wilde ik die stap om vanuit mezelf te kiezen overslaan, kijkende naar wat de ander nodig heeft (kort geluk, lange pijn). Mijn gewoontepatroon om me onzichtbaar op te stellen, zat daarvoor in de weg, totdat mijn lijf signalen begon af te geven dat dit niet langer klopte. Door stil te staan en af te stemmen op de betekenis, kon ik horen wat het me te vertellen heeft. Gek he, zo’n gesprek met jezelf, er valt heel veel in te ontdekken!

Het kost dus even wat meer moeite (korte pijn), met daarna rust en tevredenheid (lang geluk).

5 tips om de dagen fijn te maken

Maak er het beste van door: al gekozen en afspraken gemaakt, en voelt het toch niet zo lekker of merk je dat je het nu al anders had willen doen?

Bedenk dan dat je de volgende 5 tips kunt gebruiken, om er het beste van te maken:

Kun je het nog veranderen? Zo ja, wat heb je nodig om dat te doen?
Nee? Accepteer het verzet hierop en dan dat het zo is, reflecteer om van te leren voor een volgende keer: waarin mag je jezelf nog wat meer zien en voor jezelf gaan staan?
Creeer mini-momentjes die wel echt en puur voor jou zijn op die dagen of tijdens de voorbereiding. Dit zal je helpen om op te laden (of te ontladen als de spanning zich toch opbouwt), ontspannen en te accepteren.
Blijf je erin hangen? Maak gebruik van je zintuigen: ruik-voel-hoor-proef-kijk!
Noem 3 kleine dingen waarvoor je dankbaar bent.

Het mooie van deze tips is dat je ze altijd, ook naast de feestdagen, kunt toepassen. Om zo mindere momenten net iets mooier te maken, waardoor het draagbaar en mooier wordt. Of om juist de mooie momenten te koesteren en van te genieten, en dus dankbaar te zijn.

Hoe kun je het de volgende keer anders doen, als het niet fijn blijkt te zijn?

Het kan altijd anders, echt altijd: veel tips zijn al gegeven. Herinner jezelf, dat je altijd een keuze hebt, altijd. En een aanvullende tip: voel iets zwaar voor je, doe het niet. Voelt het licht? Dan erken je jouw waarheid. Vind je het daarom dan nog altijd moeilijk om te kiezen voor jezelf? Gun jezelf wat oefen en reflecteer-tijd. Pik een of enkele tips uit deze blog eruit en pas ze toe voor de komende weken. Merk je dat het beter gaat na een tijdje? Gefelicteerd! Merk je dat het niet beter gaat? Ook dan gefeliciteerd! Want dat is ook een stap die nodig is, om uiteindelijk daar te komen, daar waar je zelfverzekerde keuzes maakt. Toegeven dat het lastig is, is dan de 1^e stap. Opnieuw beginnen kan en mag altijd, het hoeft niet in 1x goed!

Lees ook ’s de voorgaande blog “in 3 min: het geheim van jezelf wegcijferen ontrafelt”, wederom boordevol inspiratie, gratis tips en reflectie-tool. Gun jezelf ’s een moment van stilstaan en voeling krijgen met jouw behoeftes en ga er voor staan. Gewoon om jezelf lief te hebben 💚.

Merk je dat je het moeilijk vindt om je plek in te nemen? Dat je wel anders wil, en dat je dat nog niet goed lukt? In mijn coachpraktijk help ik regelmatig mensen die deze klachten ervaren of willen geholpen worden in burn-out herstel. Samen gaan we aan de slag, zodat je weer meer ontspannen bent en energieker. Dat je je dagelijkse activiteiten kunt uitvoeren zoals je dat zelf wil. Neem gerust eens contact met me op om hierover te praten.

ja, neem contact met mij op

Check ook ’s de agenda (beneden op de startpagina), en ontdek hoe mindfulness en heartfulness kunnen ondersteunen in het veranderen van deconstructieve gewoontepatronen of onprettige/ stressvolle situaties. Introductieworkshops worden doorgaans gepland. Laagdrempelig en toegankelijk voor iedereen. Reeds bekend met mindfulness, behoefte aan opfrissen of een volgende stap in je proces van bewustwording? Dan past de verdiepingsworkshop Mindfulness verdiepen en opfrissen. Deze staat ook op die pagina genoemd.

referentie “ik voel me lichter door de emotionele detox”

En voor andere referenties, check de links onderaan deze pagina.

in 3 min: Het geheim van jezelf wegcijferen ontrafelt

24 oktober 2019 By Claudia Thiessen Reageer

Ken je dat?

Je bevindt je in een situatie, bijv. je bent met vriendinnen of je partner iets aan het plannen of ondernemen, en je merkt dat je iets anders wil en intussen als vanzelf je schikt naar die ander(en)?

Je denkt aan te voelen dat je jouw plek mag innemen. Je twijfelt of je dat zou moeten doen, je voelt je er onzeker over, want je vindt het belangrijk dat anderen het naar hun zin hebben en bent erop afgestemd om dat vooral te faciliteren. En toch word je opeens overspoeld door het gevoel dat je je plek kunt innemen en je voelt opnieuw die twijfel. Je had je enorm erop verheugd en nu ervaar je dat dit event waar je naar uitgekeken hebt een bron van stress voor je is. Je hoofd staat ‘AAN’ en draait overuren, je voelt een onbehaaglijk gevoel in je lijf en je ervaart een soort van angst. Je kunt het niet van je afschudden, je blijft erin hangen en je raakt dit nare onbestemde gevoel niet kwijt.

Mogelijk ben je er dag en nacht mee bezig, of ‘verman’ je jezelf tot ‘doorgaan’ of ‘ach laat maar’ en intussen belemmert het je eigenlijk in je hele doen en laten, zowel werk als privé. Je raakt er steeds vermoeider van en je kunt er zelfs ziek van worden. Tijd om ’s hier goed bij stil te staan, want het kan ook anders.

Hoe laat je de belemmering weer los? Hoe ervaar je weer vrijheid?

Jezelf wegcijferen: het gaat vanzelf – je wilt het niet – je doet het toch – automatisch.

Als eerste stap om je eigen plek in te nemen, is je bewust worden dat je het doet! Toegeven, toelaten of (h)erkenen aan jezelf. Ha, logisch denk je dan…ja dat is ook zo, en toch jezelf wegcijferen of ook wel jezelf afwijzen is een subtiel fenomeen, waarvoor die bewustwording wezenlijk is. Je kunt het herkennen aan dat je boos of verdrietig bent en van de ander een beweging verwacht. En het woord ‘verwacht’, bevat ‘wacht’, en dat kan lang duren….Waarom? Die ander heeft vaak niet in de gaten wat er in je omgaat, simpelweg omdat ie gewend is dat jij doet, wat je doet: voor die ander zorgen of die ander de ruimte laten.

Hoe herken je dat dan, dat je het doet?

Je kent het waarschijnlijk wel, je hebt verwachtingen en keer op keer wordt je teleurgesteld, voel je boosheid opkomen en/ of verdriet en daarna voel je je schuldig, waardoor je opnieuw besluit om dat vooral dan maar niet meer te verwachten! En zo cijfer je jezelf steeds maar weer weg in de hoop die nare gevoelens kwijt te raken.

Ga terug en denk aan die keer dat je bepaalde verwachtingen had. Kun je het gevoel oproepen van toen op het moment dat die verwachtingen niet uitkwamen. Wat voel(de) je opkomen, boosheid, verdriet, teleurstelling of schuldig voelen?

Schrijf het ’s voor jezelf uit en op, wat er toen gebeurde, welke emoties je hebt ervaren en wat je in je lichaam voelde. Had je een knoop in je maag, spanning op je middenrif, knellend gevoel in je been of arm, hoofdpijn of liepen de tranen over je wangen? Nu terugkijkend ervaar je dit mogelijk minder intens, dat is normaal. Deze gevoelens en lichamelijke klachten – hoe klein dan ook – zijn richtingaanwijzers. Het is er om je te helpen herinneren dat het vanuit jouw eigen kern mag en helpt je kiezen, het anders te doen.

De subtiliteit van emoties: van je situatie ‘voeden’ (ego), naar je situatie ‘doorvoelen’ (hart)

De 2e stap is dus doorvoelen: in onze huidige samenleving zijn emoties zoals teleurstelling, boosheid, verdriet, onmacht of schuldig voelen, vaak niet welkom en worden daarom weggestopt. Doordat je ze wegstopt, komen ze op een moment waarop het niet uitkomt, boven. Het gaat vanzelf. Dit vindt vaak zijn oorsprong vanuit je opvoeding of ingrijpende gebeurtenissen eerder, waardoor je vooral geleerd hebt ‘sterk te zijn’ en je af te sluiten voor dat wat raakt. Uitspraken zoals ‘doe maar normaal’ of ’stel je niet aan’, horen hierbij.

Wat hoorde jij vroeger, wanneer je uiting gaf aan je emotie? Of wat is er op emotioneel vlak gebeurd, waardoor je je bent gaan afsluiten?

Resultaat: het wegstoppen van emoties uit zich op een andere manier, meestal door een (vage pijnlijke) lichamelijke klacht. Je brein blijft ermee bezig en er over denken (je blijft ‘AAN’ staan) en je blijft erin hangen. Hier zit de ingang om me jezelf te verbinden en uit de zelfafwijzing, het wegcijferen of je patroon te stappen. Dus dat wat je doet – tranen over je wangen, knoop in je maag, dichtgeknepen keel of spanning in je lijf – ga je gebruiken als ingang en je gaat het doorvoelen. En doorvoelen is nou net wat nodig is om verandering te brengen in bijvoorbeeld ‘van jezelf wegcijferen naar je plek innemen’. Te beginnen met ‘bij dat wat lastig is te blijven met je aandacht’.

De wegcijfercirkel in beeld

Stap 3: benoemen wat je voelt, brengt ruimte. Alles wat nodig is, lijkt simpel, toch een hele uitdaging, zeg ik ook uit eigen ervaring en ervaringen van anderen. Benoemen: ik voel boosheid, ik voel pijn of ik voel spanning, kan houvast bieden. Op die manier erken je dat wat is in dit moment en zo maak je de opening om het analyseren stop te zetten.

De wegcijfercirkel (download hier de pdf-versie als steun om te reflecteren of jezelf te herinneren)

Wanneer je boos bent (of een andere emotie voelt), ben je dan vooral boos op de ander? Verwacht je dat hij of zij het wel even oplost? Dat de ander ziet wat je nodig hebt, zonder woorden? De vraag hier is: Spreek je je dan ook uit op dat moment. Zeg je wat je dwars zit? Het uitspreken is vaak een hele uitdaging. Misschien heb je geen notie van wat je dan zou willen uitleggen of dat de emotie nog zo ontzettend diep zit, dat je er nog geen woorden voor hebt.

TIP: vraag hoe de ander de situatie ziet. Uit de reactie van de ander, zul je merken dat diegene er misschien heel anders tegen aankijkt of juist met hetzelfde zit. En dat kan beide natuurlijk al heel goed helpen. Het vertalen van dat wat je lichaam je vertelt, is niet makkelijk en niet altijd goed hoorbaar voor jezelf. Je doet dit al jaren op deze manier. Dus wees lief voor jezelf. Je kunt leren jezelf beter te begrijpen, de signalen te verstaan en daardoor meer en meer in verbinding met jezelf komen en je veilig voelen bij jezelf.

Je eigen lichaamstaal begrijpen als oplossing!

Stap 4 leer je eigen lichaamstaal kennen: Het feit dat je rondjes draait in je hoofd, keer op keer boosheid ervaart of die pijntjes in je lijf voelt, is vaak een onderkend aspect om zelf de vertaalslag te maken naar ‘je plek innemen’ en voor jezelf staan. Zie het als richtingaanwijzers met de vraag ‘wat laat dit mij zien?’ en ‘wat heb ik nodig?’.

Overtuigingen in ons denken, kunnen vaak hier tussen in staan, waardoor je die antwoorden niet kunt vinden, of misschien wel vindt en er niet helemaal in durft te geloven dat het ook anders kan! Gedachtes zijn geen feiten. Bewustwording van die overtuigingen is dan weer een richtingaanwijzer om te verbinden met je eigen kern: wat heb ik nodig? Hoe kan ik die overtuiging positief inzetten?

Daarom: krijg voeling met je eigen overtuigingen en onderliggende behoeftes. Zodra deze helder zijn, kun je ook ‘het wegcijferen en jezelf afwijzen’ ontrafelen. Op het moment dat behoeftes niet vervuld worden of erkend door jezelf, draait dat keer op keer uit op teleurstelling en allerlei vervelende emoties of pijntjes.

Denk ’s zo: “Ik heb vervelende emoties of pijntjes. Mmm, ze hebben dus een functie! Dat geeft me een breder perspectief en nieuwe mogelijkheden. Ga vanuit liefde voor jezelf je behoeftes en verlangens ontdekken, en ontdek hoe je daar trouw aan kunt zijn. Wat hierbij ondersteunt is de natuur, ontdoen van verplichtingen, jezelf vrij af geven, en/ of de stilte opzoeken door meditatie. Je kunt jezelf ook afvragen wat je vroeger als kind miste of waar je juist behoefte aan had? Wat vond je toen fijn?

Jezelf transformeren door zelfreflectie en bewustwording

Stap 5 sta stil, reflecteer, wordt bewust en transformeer: Dit is jouw route naar je kern van zijn en te leven vanuit behoeftes en verlangens die wezenlijk zijn voor jou. Het is het pad naar een vervuld en gelukkig leven. Stap voor stap, met geduld en liefde. Dat leidt je naar jouw inzicht ‘dit is wat ik doe: ik projecteerde mijn eigen gemis aan verbinding met mezelf op de ander’, en yes…..je hebt het geheim van wegcijferen ontrafelt en dat mag je loslaten in volledige overgave, zelfacceptatie en liefde…enjoy!

Merk je dat je het moeilijk vindt om je plek in te nemen? Dat je wel anders wil, en dat je dat nog niet goed lukt? In mijn coachpraktijk help ik regelmatig mensen die deze klachten hebben. Samen gaan we aan de slag, zodat je weer meer ontspannen bent en energieker. Dat je je dagelijkse activiteiten kunt uitvoeren zoals je dat zelf wil. Neem gerust eens contact met me op om hierover te praten.

ja, neem contact met mij op

referentie “ik voel me lichter door de emotionele detox”

En voor andere referenties, check de links onderaan deze pagina.

in 3 min: voorkom te veel hooi op je vork

6 augustus 2019 By Claudia Thiessen Reageer

En behoud je vakantiegevoel voor een langere periode. Herken je je in enthousiast en opgeladen weer kunnen gaan werken? Of heb je het gevoel dat dat wel meer had mogen zijn, dan dat je nu ervaart? Dan is dit zeker een interessante artikel om door te lezen, in beide gevallen dus erg bruikbaar.

wat als je vakantie minder ontspannend blijkt te zijn, dan je hoopte?

Voor mezelf geldt dit wel ’s, want alhoewel vakantie heel leuk is en ik er ook naar uitkijk, kan het behoorlijk een ‘energy-drain’ voor me zijn. De prikkels alleen al bijv. op het vliegveld of in het vliegtuig zelf, of dat ik niet als vanzelf aan de nieuwe omgeving waarin ik dan terecht kom wen. Daar heb ik tijd voor nodig. En dan, misschien herken je deze? Meer eten dan gebruikelijk, iets waar mijn lijf niet zo blij mee is, mijn spijsvertering al snel van slag is en dat een bak aan energie extra kost….pfff, lekker hoor zo’n vakantie ;-).

Een lange tijd geleden liep ik eerder leeg dan dat ik oplaadde op vakantie en dat was behoorlijk frusterend. Voor zowel mezelf als met diegene die meegingen.

wat kun je doen om wel ontspannen terug te komen van vakantie en opgeladen aan je nieuwe werkperiode te starten?

✅ Je vakantie de ruimte geven, dus niet meteen de 1e dag direct vertrekken kan je helpen.

✅ Eentje voor nu misschien achteraf, werk bewust de laatste 2 weken toe naar je vakantie. Stel prioriteiten en geef al ruimte aan afschakelen.

✅ En dan, je komt ook weer een keer terug en blok bewust je agenda de 1e dag voor het opgang komen (of meerdere blokken op de 1e dagen, net wat voor jou past natuurlijk).

✅ las ’s wat vaker een blok van 2 uur in, waarop je tijd neemt om te reflecteren, (her)plannen en stilstaan hoe dingen anders te doen

✅ Dan ook, bewust een aandachtsoefening doen, zeker wanneer je van jezelf weet dat je gevoelig bent voor reizen, kan bijdragen aan je eigen ruimte kunnen nemen onderweg. Het mooie van de oefening is dat deze ook werkt buiten je vakantie, om gewoon even tussendoor bij te tanken in energie en je grenzen op een zachte en gezonde manier af te bakenen: ruimte maken in en met jezelf, voor meer vrijheid en ook een breder perspectief, waardoor je creatiever en veerkrachter wordt in het prikkelgevoelig zijn. Je kunt makkelijker in het moment schakelen en dat is juist zo lastig als je volgeladen raakt van allerlei prikkels. Je kunt hieronder die oefening aanvragen, GRATIS, beschikbaar in mp3-file, zodat je deze vanaf je mobiel overal kunt doen (het toilet is heel geschikt, of in de trein bijv. liever niet als jezelf autorijdt, zet dan je auto even aan de kant en gebruik de mp3 als powernap moment).

EXTRA TIP: Laat ’s een Energy-check doen, en achterhaal wat jou energie kost, thuis, op je werk of op vakantie. Meten is weten en op die manier kun je de eigen regie nemen in je energiepeil ‘at any time’. Deze kun je onderaan de mail aanvragen en obv afspraak besteden we een uur tijd om energielekken te ontdekken, waardoor je concreet actie kunt ondernemen hier een halt aan toe te roepen.

andere praktische tips om grip te behouden in je workload die als vanzelf toch wel weer opstapelt

Hoe voorkom je dat je (al gauw weer) te veel op je bordje neemt na je vakantie, ik noemde ‘m al eerder, neem afstand en sta stil met deze vragen:

✅ in de tijd , wat is nu prioriteit voor de komende weken?

✅ fysiek: wat zou prioriteit krijgen als dit aan de andere kant van de wereld gebeurde?

✅ sociaal: wat zou jij zien als prioriteit als dit een vreemde overkwam?

✅ hypothethisch: wat zou prioriteit krijgen als dit geen echter maar denkbeeldige situatie was?

(bron: Diane McIntosh en Jonathan Horowitz, Stress, De psychologie van het omgaan met druk)

ontspannen en opgeladen, toch moeite met het ‘te veel hooi op je vork nemen’?

Dan is het nuttig om je automatische piloot ’s te onderzoeken, een mechanisme wat ieder mens, zoals jij en ik in zich heeft. Dit automatisme zorgt er bijv. voor dat het moeilijk nee zeggen is, of wanneer bovenstaande vragen je aanspreken, toe te passen. Want het is iets wat je niet gewend bent. Plan het in, in je agenda, plak een post-it op je bureau, zet een reminder in je telefoon. De kracht van herhaling en het zien, dragen bij aan bewustwording. Lees ook ’s ‘zo wordt je to do lijst je grootste vriend’ voor aanvullende inspiratie en gratis tips.

Hoe ervaar je de opstart van je werk na je vakantie? Kijk je er tegen op of ga je er op een andere manier mee om, verheug je je om te gaan werken? Laat je reactie achter, zodat we mekaar mogen inspireren! Of juist moeite met iets wat in het artikel beschreven staat of ervaar je stressklachten, waarvan je graag af wil?

Ik coach mensen met dit soort klachten, zodat ze weer leren ontspannen en energiek zijn, waardoor dagelijkse activiteiten uitgevoerd kunnen worden zoals ze dat willen. Wil jij dat ook? En kun je hulp gebruiken hierbij? Neem dan ’s vrijblijvend contact met me op. Ook kun je de mp3 ’sensitieve weerbaarheid’ die ik eerder noemde aanvragen.

Check ook ’s de agenda (beneden op de startpagina), en ontdek hoe mindfulness en heartfulness kunnen ondersteunen in het veranderen van deconstructieve gewoontepatronen of onprettige/ stressvolle situaties. Introductieworkshops worden doorgaans gepland. Laagdrempelig en toegankelijk voor iedereen. Reeds bekend met mindfulness, behoefte aan opfrissen of een volgende stap in je proces van bewustwording? Dan past de verdiepingsworkshop Heartfulness misschien beter, zie ook hiervoor de agenda.

Heb je het gevoel stil te staan in je rollercoaster aan emoties?

11 juli 2019 By Claudia Thiessen Reageer

Hoe vind je houvast in je emotionele rollercoaster, terwijl het voelt alsof je stilstaat?

Je hebt ‘stilstaan’ versus ‘stil staan’, enerzijds gebeurt er heel veel met je. Je interne wereld, is druk met allerlei gevoelens (en/ of gedachtes). De ene keer voel je je schuldig, verdrietig of boos, de andere keer ervaar je spijt, schaamte of pieker je je suf, dendert die gedachten-trein maar door in je hoofd. Ik herken het nog wel van een aantal jaren geleden, toen ik niet lekker in mijn vel zat. Ik was aanwezig op mijn werk, fysiek, echter met mijn hoofd was ik er niet bij. Ik wist toen wel al, dat het anders moest kunnen, alleen ik vond de ingang niet om het te veranderen…met als gevolg dat ik in een emotionele achtbaan terechtkwam en aardig wat huilbuien te verwerken had. Opgekropte emoties vonden zo de uitweg, zodat het weer kon gaan stromen. Het label burn-out of overspannen werd nooit opgeplakt, leer ik nu, enerzijds was het wenselijk geweest om richting te vinden toen, anderzijds blij dat dat nooit gebeurd is, want het risico was dan dat ik dat label de schuld gegeven had. Nu dankbaar dat dat opengelaten is, om zo nieuwsgierig te blijven naar een oplossing voor balans en plezier. Vooral die laatste factor vergat ik mee te nemen in het maken van keuzes (oops…ja het mag ook leuk zijn!).

Ben ik de enige met twijfels of lastige situaties?

Ook kon ik nooit goed benoemen wat mijn kwaliteiten waren en waar ik goed in was. Of de vraag werd gesteld, wat wil je zelf? Waar zie je je over 5 jaar? Grrr….de kriebels kreeg ik er van na een tijdje, want in het begin vond ik het prima om dat niet helder te hebben. Nu denk ik, het was een verdediging om niet te hoeven voelen dat ik geen idee had en daar een diep gat tegenkwam van onzekerheid. Ook waarderen wat ik kon, was moeilijk voor me. Mijn hoofd kon tollen, en piekeren was me niet vreemd. Later bleek er behoorlijk wat opgekropte (faal)angst onder te zitten. En het opkroppen of verstoppen daarvan is een normale reactie van ons brein, op de vlucht voor ‘die beer op de weg’. Andere reacties kunnen zijn om het te vergroten, erger te maken dan het is. Want slechts 20% van de primaire reactie is daadwerkelijk de echte angst of pijn, de andere 80% is de 2^ereactie die ervoor zorgt dat de twijfel of lastige situatie nog veel groter wordt. Hoor je het je zelf zeggen “waarom ik altijd?” of “ze zijn tegen me”, “Oh, had ik maar…” of “ik doe er niet toe”…of “ik doe het niet goed”? En hoe sterk geloof je dit?

Brengt het je verder of last van uitstelgedrag?

Met een mogelijk gevolg dat je urenlang op de bank zit of ligt, veel slaapt, doelloos op je telefoon zit rond te struinen en ondertussen niet toekomt aan dat wat je graag had willen doen. Vind je het zelfs eng om te beginnen, dus stel je uit? Of de spanning in je lijf loopt zodanig op dat je hoofdpijn hebt, pijn in je nek of een andere vage klacht…wat doe je dan? Ga je door? Of neem je de tijd voor jezelf? Tip: maak z.s.m. je agenda even leeg voor die dag of een paar uur, onthaast, maak een wandeling, neem een adempauze (een begeleide ademhalingsmeditatie, kun je aanvragen onderaan deze blog) en neem ’s de tijd om echt ‘stil te staan’. ‘Wat doe ik eigenlijk waardoor ik mezelf in die emotionele achtbaan aantref of het gevoel heb dat ik ‘stilsta’ en niet verder kom?’ Ja, maar…daar heb ik toch geen tijd voor? Oefff….doet het nog niet pijn genoeg? Het is je niet gegund natuurlijk, echter prima, dat kan ook. Of kriebelt het toch je nieuwsgierigheid? Lees dan even door…want,

Het kan ook anders

Toelaten en accepteren: door stil te staan, geef je jezelf een groot cadeau, want dan kan er ruimte ontstaan om te zien wat eraan voorafgaat. Stel je zelf de vragen: – wat heb ik nu nodig om verder te komen? – hoe kan ik in dit moment het beste voor mezelf zorgen? En dat zijn misschien wat gekke vragen, en ooh zo helpend voor weer op gang komen en de vaart er op een prettige manier in te krijgen. Want doorgaan, ja dat ken je wel, alleen het tempo waarop is zo oncomfortabel (I know), dat het pijn doet! Zo ;-), nu kun je dat voortaan als signaal gebruiken om te stoppen, ‘stil te staan’ en de ruimte en vrijheid ervaren om een keuze te maken, eentje die jou helpt. Die vragen te gebruiken, op te schrijven, mee te ademen (heel krachtig) en zo de weg naar verandering te vinden, jouw pad om je (werkende) leven op een plezierige manier in te vullen en ook nog eentje waarvan je voelt, dat dit je het kunt en waard bent!

Ja maar…? Ja en…?

Is het zo simpel, hoor ik je denken, ja maar…wat als…? Misschien merk je op dat je opnieuw in een piekerstroom terechtkomt, je in je hoofd blijft wonen of dat je je lijf niet eens meer kunt voelen? Verander dan ’s het ‘ja, maar…?’ in ‘ja, en…?’ Op die manier help je jezelf eigenaarschap te nemen en kun je uit de slachtofferrol stappen, wat nodig is om de regie te nemen in een situatie die lastig is.

Behoefte aan om jouw situatie aan te pakken en wil je daar hulp bij?

Steeds meer mensen realiseren zich (gelukkig) dat ze het niet alleen hoeven te doen. Als bijv. adempauzes niet genoeg uitkomst bieden, vragen ze hulp aan een coach, zodat ze de spiegel voor gehouden krijgen en bewust worden van welk patroon zich elke keer opnieuw herhaalt (klinkt enger dan het is ;-), wel is het spannend om naar jezelf te kijken…daar waar weerstand ervaren wordt, ligt een schat aan meerwaarde verborgen, dus kan het voelen alsof je een drempel over mag). Ook kunnen bepaalde emoties zodanig vast zijn komen te zitten, dat je letterlijk vastloopt (en weet je niet eens dat dit komt doordat emoties zich kunnen vastzetten). Tijd voor een emotionele detox! Vergelijk het maar ’s met een laptop, als deze niet van tijd tot tijd een update krijgt, dan loopt ie vast. Wij als mensen hebben ook ‘software’, die aandacht verdient. Zodat je mogelijkheden blijft zien, waarvoor je makkelijk blind wordt, wanneer er achterstallig onderhoud is. Het klinkt misschien wat technisch allemaal, ik gebruik graag metaforen om het laagdrempelig te maken en ook gewoon om aansluiting te vinden jou te helpen.

Er gingen al een flink aantal mensen je voor, inclusief mezelf, die hun doel hebben weten te vinden m.b.v. coaching, waaruit energie en plezier wordt gehaald, dus kun jij dat ook! Weet je niet waar je moet beginnen? Naast ervaringsdeskundige, ben ik voorzien van degelijke kennis door doorgaans opleidingen te volgen en werk ik momenteel aan het kwaliteitskeurmerk van de NOCBO om officieel als Senior Coach erkend te worden. Dat wat ik toepas in mijn praktijk, onderga ik zelf ook met collega-coaches, op die manier kan ik jou het beste ondersteunen. Kwaliteit staat hoog in het vaandel bij Pure-You! Vraag ’s een gratis oriënterend gesprek aan en beslis daarna of coaching iets voor je kan betekenen.