Graag neem ik je mee in de innerlijke reis die ik doormaakte.
Zo eentje die plek maakte voor meer zelfcompassie.
Zacht zijn voor mezelf – dat wat voor mij zelfcompassie betekent -,
maakt dat mijn hart gaat gloeien en
eventuele spanning of niet gelaten tranen,
alsnog hun uitweg vinden.
Het maakt dat innerlijke ruimte weer vrij komt,
om het goed met mezelf te hebben.
Voorbij de ‘strenge rechter, die alles voor 100% goed wil doen of
dat ik die ander belangrijker maak dan ikzelf’.
Dat gaf mij nogal wat mentale, emotionele en fysieke spanning.
Als je mij kent,
weet je dat ik al geruime tijd werk met mindfulness.
Dat werk, kan ik alleen doen, door het zelf ook te ervaren.
Dat begon zo’n dikke 10 jaar geleden
en ik had toen niet kunnen bedenken,
dat mindfulness zo’n enorm belangrijke plek zou hebben
in mijn leven, zowel privé als zakelijk.
Door het beoefenen van mindfulness,
kan ik compassievol met mezelf zijn.
Dat maakt het leven een stuk aangenamer en leuker!
Nu hoorde ik mezelf in de afgelopen tijd
een aantal ervaringen delen met mijn coachees.
Ervaringen waarin ik voelde dat ik hier best wat meer in kon verzachten.
Ik vertel je er graag over.
Een voorbeeld
Als iemand mij aansprak, omdat ik iets niet kan, voelde ik dat ik altijd in verzet wilde gaan.
Mezelf verdedigen. Door een auto-ongeluk heb ik jarenlang met onverwerkt trauma rond gelopen.
Te hard rijden, kon mij tot flinke paniek brengen.
Voorheen vond ik daar iets over van mezelf.
Nu kon ik heel echt voelen, dat die ander dit niet tegen mij zei vanuit slechtgezindheid.
Nee, nu begon mijn hart te gloeien juist omdat diegene mij hierin zag én ik gelijk mijzelf hierin kon ontvangen.
===
Een ander voorbeeld
Na het verbreken van een relatie, ging ik op mezelf wonen. Het kostte mij nogal wat tijd om
goed te landen en weer een ritme te vinden. Ik kon daar best streng in zijn.
Bv. dat ik vond dat ik regelmatig moest sporten of bewegen, en dat ik dan boos om mezelf was, als ik dit erbij in liet schieten.
Nu voel ik mildheid: het was een moeilijke tijd toen en dat is ok.
Het mag er nu zijn en zo heb ik mezelf tijd gegeven om mijn eigen draai te vinden.
Een coachee deelde laatst ook met me dat ze ‘sterk moest zijn’.
Vanuit de sessie ontdekte ze, dat ‘ze sterk mag zijn en als dat even niet lukt, dat dit ook ok is’. Dat is zachter, merkt ze op.
Pas dan wordt draaglijk, daar waar iets ondraaglijk kan lijken.
En dan nu de dag van vandaag:
Vol trots mocht ik vorige week in een zoom-meeting zijn,
samen met Jon Kabat Zinn (de grondlegger van mindfulness).
Met bonkend hart, voelde ik dat ik het gesprek wilde aangaan.
Ik mocht mezelf een stem geven,
daar in die groep 500 mensen vanuit de gehele wereld.
Dat mijn hart zo bonkte, zei mij:
Ik ben op de goede plek hier en deel ook gerust je mening.
Ennnnnn: “I did it!”. Wooohhoooo!
Diezelfde scherprechter van voorheen, zat op de reservebank ;-).
Die eerder kritisch keek naar hoe ik deelde of wat ik gezegd had, niet ’t juiste was,
had geen woord meer te zeggen.
Want het voelde zo kloppend voor me…
Het is en was goed genoeg en dat voelen,
wowww, dat is waar ik voor leef.
Hierin wil ik jou ook graag meenemen.
Dat je voor jezelf ervaart, dat jouw manier goed voelt voor jou.
Dit kan nu op 2 manieren:
– Op dinsdagavond 2 mei a.s. om 19:00 uur, tijdens de “Masterclass Mindfulness en Zelfcompassie”.
– En door een afspraak met me in te plannen voor een kennismakingssessie.
Laten we samen jouw wereld een stukje mooier maken!
Compassievolle groet,
Claudia
Geef een reactie